Οι φανταστικός κόσμος του Felideus Bubastis – Σουρεαλισμός και φαντασία

Ο Felideus Bubastis είναι ένας καλλιτέχνης και εικονογράφος από την Ισπανία με πραγματικά έντονη φαντασία. Αυτό άλλωστε είναι κάτι το οποίο διακρίνεται και στα έργα του από την πρώτη ματιά!

Τα σχέδια του, καλοδουλεμένα και γεμάτα λεπτομέρεια φανερώνουν το μοναδικό στυλ του Felideus ενώ θυμίζουν κάτι από παλαιότερες εποχές.

Γεννημένος το 1977 στην Μαδρίτη της Ισπανίας, ο Felideus εργάζεται στον χώρο του design για περισσότερο από 10 χρόνια δουλεύοντας ως καλλιτεχνικός διευθυντής, γραφίστας, animator και σεναριογράφος. Σήμερα εργάζεται ως ελεύθερος επαγγελματίας/εικονογράφος σχεδιαστής και συγγραφέας.

Μπορείτε να δείτε μερικά από τα έργα του στις εικόνες που ακολουθούν:

Παρόμοια Άρθρα:

• Owen Freeman – Ένας σχεδιαστής «ντύνει» με τις εικονογραφήσεις του τα έντυπα μέσα ενημέρωσης
• Ο θρυλικός Saul Bass και τα εκπληκτικά movie posters του
• Γνωρίστε τον ταλαντούχο σχεδιαστή Alexis Marcou, μέσα απο την συνέντευξη που παραχώρησε στο Consider

Τα Σύννεφα του Berndnaut Smilde επιστρέφουν. Σουρεαλισμός χωρίς Photoshop! Video

Ο Berndnaut Smilde επιστρέφει με νέα “σύννεφα” (μπορείτε να δείτε την δουλειά του εδώ) καθώς και με ένα video που αιχμαλωτίζει την διαδικασία της δημιουργίας.

Όπως ο ίδιος δηλώνει:

Απαιτείται πολύς χρόνος και προγραμματισμός ώστε όλα τα στοιχεία να είναι στη κατάσταση που χρειάζεται για τη δημιουργία του “σύννεφου”.

*Προσοχή* οι παρακάτω φωτογραφίες και video δεν είναι προϊόντα επεξεργασίας του Photoshop ή άλλων παρόμοιων προγραμμάτων!

Παρόμοια Άρθρα:

• Πραγματικά Σύννεφα μέσα σε αίθουσες! Σουρεαλισμός χωρίς επεξεργασία Photoshop!
• Γλυπτά από πέτρες, βασισμένα στην ισορροπία και ενωμένα με την… βαρύτητα! Michael Grab
• Έργα Τέχνης από τον Eddy Stevens! Πίνακες Ζωγραφικής βγαλμένοι από τα Όνειρα

Πραγματικά Σύννεφα μέσα σε αίθουσες. Σουρεαλισμός χωρίς επεξεργασία Photoshop.

Ο Berndnaut Smilde γεννήθηκε στην πόλη του Χρόνινγκεν της Ολλανδίας το 1978, ενώ τώρα ζει και εργάζεται στο Άμστερνταμ. Είναι επίσης απόφοιτος της Σχολής Καλών Τεχνών, με μεταπτυχιακό, του Πανεπιστημίου Hanze.

*Προσοχή*, οι παρακάτω φωτογραφίες δεν είναι προϊόντα επεξεργασίας του Photoshop!

Αυτός ο εκπληκτικός καλλιτέχνης έχει αναπτύξει ένα τρόπο για να δημιουργεί ένα μικρό και πανέμορφο σύννεφο στη μέση μιας αίθουσας! Για να το πετύχει αυτό, χρειάζεται λεπτομερής σχεδιασμός όσο αναφορά την θερμοκρασία, την υγρασία και το φωτισμό του εκάστοτε δωματίου.

Όταν επιτευχθούν οι σωστές συνθήκες, ο Smilde “δημιουργεί” το σύννεφο χρησιμοποιώντας μια μηχανή παραγωγής καπνού. Το “φαινόμενο” διαρκεί μονάχα λίγες στιγμές, αλλά το αποτέλεσμα είναι εκπληκτικό και περιέργως συγκινητικό! Είναι σαν ο σουρεαλισμός να ενώνεται με την κλασική ομορφιά που προσέφεραν οι Μεγάλοι Δάσκαλοι (Old Masters), επισημαίνοντας την εφήμερη πλευρά της τέχνης και της φύσης!

φωτογραφίες: Onur Dag, Cassander Eeftinck Schattenkerk

Παρόμοια Άρθρα:

• Συνέντευξη με τον πολλά υποσχόμενο Φωτογράφο Louis Lander Deacon!
• «Disassembled»: Μια νέα σειρά φωτογραφιών από τον Todd McLellan
• Θεϊκές μορφές “μετενσαρκώνονται” ως Δέντρα στη Καμπότζη! Clement Brient

Noche Antigua – Η μαγική μυθολογία του φεγγαριού μέσα από τις εικονογραφήσεις του David Alvarez

Στο Noche Antigua (αρχαία νύχτα) ένα οπόσουμ  και ένα κουνέλι συνεργάζονται αλλά και ανταγωνίζονται για να δημιουργήσουν και να διατηρήσουν τον ήλιο και το φεγγάρι. Το βιβλίο, γραμμένο στα Ισπανικά και εικονογραφημένο από τον καλλιτέχνη David Álvarez από το Μεξικό, βασίζεται σε στοιχεία από αρχαίους μύθους που συναντάμε σε αρκετούς πολιτισμούς της Κεντρικής Αμερικής.

Ο Álvarez καταγράφει την αίσθηση της ήσυχης μαγείας με τις απλουστευμένες μορφές και τους απαλούς χρωματισμούς των απεικονίσεών του, που φαίνεται να φωτίζονται από το φως του φεγγαριού.
 

Δείτε μερικές από τις εικονογραφήσεις του εδώ:

Παρόμοια Άρθρα:

• Οι εκπληκτικές εικονογραφήσεις του Russ Mills
• Owen Freeman – Ένας σχεδιαστής «ντύνει» με τις εικονογραφήσεις του τα έντυπα μέσα ενημέρωσης
• Οι φανταστικός κόσμος του Felideus Bubastis – Σουρεαλισμός και φαντασία

Τα ιδιαίτερα σχέδια του Otto Steininger [Pics & Vid]

Ο Otto Steininger ζει και εργάζεται ως γραφίστας, εικονογράφος και animator στη Νέα Υόρκη. Έργα του έχουν δημοσιευθεί σε γνωστές εφημερίδες και περιοδικά όπως: The New Yorker, The New York Times, Business Week, The Washington Post, The Wall Street Journal, the BBC στις Ηνωμένες Πολιτείες, τον Καναδά, την Ευρώπη και την Ιαπωνία έχοντας κερδίσει πολλά βραβεία.

Ο ίδιος ήταν υπεύθυνος επίσης για τον σχεδιασμό  2 ρολογιών της Swatch, αρκετά εξώφυλλα βιβλίων καθώς και διαφημιστικά animation.

Δείτε μερικά από τα έργα του:

Παρόμοια Άρθρα:

• Οι εκπληκτικές εικονογραφήσεις του Russ Mills
• Οι φανταστικός κόσμος του Felideus Bubastis – Σουρεαλισμός και φαντασία
• Γνωρίστε τον ταλαντούχο σχεδιαστή Alexis Marcou, μέσα απο την συνέντευξη που παραχώρησε στο Consider

Οι εκπληκτικές εικονογραφήσεις του Russ Mills

Ο Russ Mills είναι ένας καλλιτέχνης από το Devon της Αγγλίας. Ολοκληρώνοντας τις σπουδές του ως σχεδιαστής και γραφίστας και με Μεταπτυχιακές σπουδές στην πειραματική κινηματογράφηση και το animation, ο Russ ξεκίνησε να εργάζεται ως ζωγράφος, σχεδιαστής, και εικονογράφος.

Με σχεδόν 20 χρόνια εμπειρίας και έχοντας δουλέψει με πολλά διαφορετικά μέσα (μολύβι, στυλό αλλά και με τον υπολογιστή), ο Russ έχει καταφέρει να δημιουργήσει ένα ξεχωριστό στυλ , βασισμένο  στο «πάντρεμα» των διαφορετικών αυτών μέσων και εμπειριών.

Σήμερα ο Russ εργάζεται ως ελεύθερος επαγγελματίας/σχεδιαστής ενώ η λίστα των πελατών του περιλαμβάνουν ονόματα όπως: U.S. Playstation Magazine, Future Publishing- Imagine FX Magazine, The Royal Court Theatre, Arbor Snowboards, Tru-Thoughts Recordings και άλλους.

Τα έργα του συνήθως εστιάζουν στην ανθρώπινη μορφή και κυρίως το πρόσωπο, ενώ πολλές φορές αναμειγνύει στοιχεία από το ζωικό βασίλειο ως μια αντανάκλαση του παραλογισμού της ανθρώπινης φύσης.

My work dwells in a netherworld between urban fine art and contemporary graphics, A collision of real and digital media it is primarily illustration based with a firm foundation in drawing, I focus mainly on the human form particularly the face, interweaving elements from the animal kingdom often reflecting the absurdity of human nature

Site: http://www.byroglyphics.co.uk/

Παρόμοια Άρθρα:

• Οι φανταστικός κόσμος του Felideus Bubastis – Σουρεαλισμός και φαντασία
• Owen Freeman – Ένας σχεδιαστής «ντύνει» με τις εικονογραφήσεις του τα έντυπα μέσα ενημέρωσης
• Ο θρυλικός Saul Bass και τα εκπληκτικά movie posters του

Μεγάλοι Φωτογράφοι – Henri Cartier-Bresson, Ο “πατέρας” της φωτογραφίας

Henri Cartier – Bresson (1908 – 2004)

Ο Henri Cartier-Bresson γεννήθηκε το 1908 στην Γαλλία, όπου και έζησε τα περισσότερα χρόνια της ζωής του. Καταγόταν από μια εύπορη οικογένεια, γεγονός που του έδωσε την ευκαιρία αργότερα να ασχοληθεί με την φωτογραφία πιο ελεύθερα από ότι άλλοι σύγχρονοι φωτογράφοι που δεν διέθεταν κάποια οικονομική στήριξη στα πρώτα βήματα της καριέρας τους.Ανήσυχο πνεύμα από πολύ νεαρή ηλικία, θα αρνηθεί να συνεχίσει την επιχείρηση του πατέρα του (κλωστοϋφαντουργία) μιας και του είναι αδύνατον να ζήσει συμβατικά με την φλόγα της τέχνης να καίει τη ψυχή του.

Από πολλούς χαρακτηρίστηκε “πατέρας” της φωτογραφίας, όχι τόσο από ιστορικής σκοπιάς αλλά κυρίως από αυτά που αντιπροσώπευσε, δημιούργησε και δώρισε στην φωτογραφία. Λάτρης των αυθόρμητων φωτογραφιών, πήγε τουλάχιστον ένα βήμα παραπέρα την street photography καθώς επίσης συνέβαλλε σημαντικά και στην ανάπτυξη των φωτογραφικών ρεπορτάζ. Οι φωτογράφοι που βάδισαν στα χνάρια του και επηρεάστηκαν από την δουλειά του δεν ήταν και λίγοι…

Ο H. C. B., δεν ασχολήθηκε εξ’ αρχής με την φωτογραφία. Οι πρώτες του επαφές με την τέχνη ήταν οι σπουδές του πάνω στην ζωγραφική σε μια ιδιωτική σχολή καλών τεχνών στο Παρίσι. Σημαντική επιρροή γι’ αυτόν, ήταν ο κυβιστής ζωγράφος Lhote, τον οποίο και χαρακτήριζε αργότερα ως δάσκαλο της φωτογραφίας χωρίς φωτογραφική μηχανή. Επιπλέον, το κίνημα του σουρεαλισμού εκείνη την περίοδο έπαιξε καθοριστικό ρόλο στην μετέπειτα εξέλιξή του ως φωτογράφος. Η ανατροπή του κατεστημένου και ο άνεμος της αλλαγής ήταν αυτά που μάγευαν περισσότερο τον H. C. B..

Λίγο αργότερα θα μεταβεί στην Αγγλία όπου για έναν χρόνο (1928 – 1929) σπουδάζει αγγλική τέχνη κι λογοτεχνία, στο Cambridge. Το ανήσυχο πνεύμα του όμως, θα τον οδηγήσει σε ένα ταξίδι στην Αφρική (1931),σε μια μεταβατική περίοδο της ζωής του, κατά την οποία αποφασίζει σιγά σιγά να εγκαταλείψει την ζωγραφική και να ασχοληθεί με την φωτογραφία. Γυρνώντας από την Αφρική, οργώνει τους δρόμους τραβώντας φωτογραφίες για δική του και μόνο ευχαρίστηση. Με αργά και σταθερά βήματα (και έχοντας φυσικά την οικονομική ενίσχυση της οικογένειας του), ξεκινά το ταξίδι του στον χώρο της φωτογραφίας και όχι μόνο…

Το 1935 ταξιδεύει στις ΗΠΑ όπου αρχικά ασχολείται με την τέχνη του σινεμά, άλλοτε ως βοηθός σκηνοθέτη και άλλοτε φτιάχνοντας το δικό του φιλμ. Παράλληλα όμως, εγκαθιδρύεται στον κόσμο της φωτογραφίας κάνοντας διάφορα φωτογραφικά ρεπορτάζ τόσο για γαλλικά όσο και για αμερικάνικα περιοδικά. Η πρώτη αναγνώριση έρχεται για τον H. C. B. όταν παίρνει μέρος σε μια έκθεση (1935), στην οποία συμμετέχουν ήδη καταξιωμένοι φωτογράφοι όπως ο Walker Evans και ο Manuel Alvarez Bravo. Αξίζει να σημειώσουμε εδώ πως όταν του ζητήθηκε να δουλέψει για πρώτη φορά με μοντέλα το αποτέλεσμα ήταν κάπως απογοητευτικό. Το γεγονός αυτό αποτελεί μια τρανταχτή απόδειξη για την λατρεία του στην ειλικρίνεια και τον αυθορμητισμό την φωτογραφίας και την “ανικανότητα” του να δώσει εντολές για μια συγκεκριμένη πόζα.

Το 1940 στρατολογείται και σχεδόν αμέσως συλλαμβάνεται αιχμάλωτος από τους Γερμανούς. Τρία χρόνια αργότερα θα δραπετεύσει και γυρνάει ξανά στην Γαλλία όπου και εντάσσεται στην αντίσταση. Με τον δικό του καλλιτεχνικό τρόπο (και όχι μόνο) συμπαραστέκεται μέχρι την απελευθέρωση του Παρισιού.

Το 1947 μαζί με τον Robert Capa και τον David Seymour ιδρύει το Magnum, για να αποχωρήσει από αυτό σχεδόν είκοσι χρόνια αργότερα (1966) προκειμένου να αφοσιωθεί στο σχέδιο, την βασική του κλίση όπως έλεγε ο ίδιος. Τα είκοσι αυτά χρόνια ταξίδεψε πάρα πολύ σε όλο τον κόσμο, γεγονός που είχε ως αποτέλεσμα την παραγωγή πληθώρας φωτογραφιών. Οι εκθέσεις που συμμετείχε και που έγιναν στο όνομα του ήταν και συνεχίζουν να είναι πραγματικά πολλές.

Δύσκολο να αμφισβητήσει κανείς την συμβολή του στην φωτογραφία και ακόμη πιο δύσκολο να περιγράψει σε μια σελίδα την ζωή και το έργο του. Έχουν γραφτεί τόσα πολλά για εκείνον εξάλλου, που θα ήταν σχεδόν μάταιο. Ο τρόπος με τον οποίο αποτύπωνε την πραγματικότητα στο χαρτί, ήταν τουλάχιστον πρωτοποριακός. Σχολιάστηκε τόσο πολύ όσο κανένας άλλος φωτογράφος ίσως, κάτι που ενδεχομένως να οφείλεται στις απόψεις του περί φωτογραφίας. Συχνά μιλούσε για την γεωμετρία και την αυστηρότητα των φωτογραφιών ενώ παράλληλα αναφερόταν στην διαίσθηση και το ένστικτο.. Όπως και να έχει όμως, δεν παύει να είναι αν μη τι άλλο απολαυστικός !

Παρόμοια Άρθρα:

• Μεγάλοι Φωτογράφοι – Robert Capa. Ένας φωτογράφος του πολέμου
• Μεγάλοι Φωτογράφοι – Manuel Alvarez Bravo. Ο αυτοδίδακτος φωτογράφος του δρόμου
• Μεγάλοι Φωτογράφοι – André Kertész. Ένας “απλός” φωτογράφος

Μεγάλοι Φωτογράφοι – Manuel Alvarez Bravo. Ο αυτοδίδακτος φωτογράφος του δρόμου

Manuel Alvarez Bravo (1902 – 2002)

Ο Manuel Alvarez Bravo γεννήθηκε το 1902 στην πόλη του Μεξικό, όπου και κυρίως έζησε αλλά και επηρεάστηκε σε πολύ μεγάλο βαθμό. Αποτελεί έναν από τους πιο σημαντικούς φωτογράφους του εικοστού αιώνα και ίσως ο πιο καταξιωμένος της Λατινικής Αμερικής. Η συμβολή του στην φωτογραφία ήταν αδιαμφισβήτητα μεγάλη, μιας και έδωσε μια διαφορετική ματιά στην καθημερινότητα του τότε Μεξικού…

Το οικογενειακό του περιβάλλον ήταν ιδιαίτερα φιλότεχνο, αφού τόσο ο πατέρας όσο και ο παππούς του ασχολούνταν με την ζωγραφική αλλά και άλλες μορφές τέχνης. Σε πολύ μικρή ηλικία βίωσε την Μεξικανική επανάσταση, γεγονός που επηρέασε την δουλειά του ως φωτογράφος. Ήταν αναγκασμένος να κυκλοφορεί ανάμεσα σε πτώματα και η μουσική που έφτανε στα αυτιά του συμπεριελάμβανε σε πολύ μεγάλο βαθμό τους ήχους των πυροβολισμών.Από πολύ νωρίς έκανε διάφορες δουλειές προκειμένου να επιβιώσει (μιας και μεγάλωσε στις φτωχογειτονιές του Μεξικό), ενώ παράλληλα έκανε και κάποια μαθήματα σχετικά με τις τέχνες.

Το 1924 αποκτά την πρώτη του φωτογραφική μηχανή και ξεκινά να πειραματίζεται ακολουθώντας τις συμβουλές του Hugo Brehme.

Σημαντικό ρόλο στην εξέλιξη της καριέρας του έπαιξε και η γνωριμία του με την φωτογράφο Tina Modotti, η οποία του έδωσε μια ώθηση και τον εισήγαγε στους τότε καλλιτεχνικούς κύκλους. Το αποτέλεσμα ήταν να έρθει σε επαφή με μεγάλους καλλιτέχνες της εποχής και μεταξύ άλλων και με τον Edward H Weston, ο οποίος μάλιστα τον στήριξε αρκετά και τον παρότρυνε να συνεχίσει το έργο του. Την ίδια εποχή είχε αρχίσει ήδη να δουλεύει ως φωτογράφος και να χαίρει μιας κάποιας αναγνώρισης στην χώρα του. Μεταξύ άλλων συμμετείχε ως βασικός φωτογράφος στην προσπάθεια της παθούσας, τότε, χώρας του να προωθήσει μια εικόνα του Μεξικού όπου το μοντέρνο και το παραδοσιακό συνυπάρχουν αρμονικά.

Το 1930 εγκαταλείπει αυτή την ασχολία και ξεκινά να δουλεύει αποκλειστικά ως φωτογράφος με την πιο καλλιτεχνική έννοια. Ήταν η αρχή των πιο λαμπρών χρόνων της καριέρας του…                                                                                                                                                            Ορόσημο στην καριέρα του στάθηκε το γεγονός της απέλασης της Tina Modotti από το Μεξικό (για πολιτικούς λόγους) την ίδια χρονική περίπου περίοδο, που στάθηκε αφορμή να έρθει σε επαφή με τον ολοένα και αναπτυσσόμενο μεξικάνικο μουραλισμό και την πολιτική δράσης στην χώρα του, και τα οποία αποτέλεσαν θέματα σπουδαίων φωτογραφιών του.

Εκτός από την ενασχόλησή του με την φωτογραφία, ο M. A. Bravo, ασχολήθηκε και με τον κινηματογράφο κατά την διάρκεια της δεκαετίας του 1940 μέχρι και τα τέλη της δεκαετίας του 1950 περίπου, όπου και οι επιτυχίες ήταν σημαντικές και εκεί.

Σημαντική επιρροή στην δουλειά του άσκησαν τόσο ευρωπαϊκά ρεύματα (κυβισμός και σουρεαλισμός) όσο και το ίδιο το Μεξικό με τον μουραλισμό και τις πολιτικές εξελίξεις της εποχής να πρωταγωνιστούν. Ήρθε σε επαφή με πολλούς καλλιτέχνες όπως τον σουρεαλιστή ποιητή και συγγραφέα  Andre Bretton και τον φωτογράφο Paul Strand, ενώ συνεργάστηκε ακόμη και με τον Henri Cartier-Bresson.

Παρ’όλα αυτά, ο M. A. Bravo προσπάθησε να μην επηρεαστεί, σε πολύ μεγάλο βαθμό, από όσους γνώριζε έτσι ώστε να διατηρήσει το δικό του στυλ στις φωτογραφίες. Δεν ήθελε σε καμία περίπτωση η δουλεία του να διέπεται από έναν γραφικό και στερεότυπο χαρακτήρα, και το κατάφερε θα μπορούσε να πει κανείς. Οι φωτογραφίες του απεικονίζουν την απλή καθημερινή ζωή με έναν αέρα ποτισμένο ειρωνεία και μια δόση σουρεαλισμού. Φωτογράφιζε ανώνυμους ανθρώπους και απέφευγε εσκεμμένα την φωτογράφιση πολιτικών αλλά και γενικότερα διάσημων προσωπικοτήτων της χώρας του. Θα μπορούσε να χαρακτηριστεί και φωτογράφος του δρόμου μιας και η θεματολογία του περιλαμβάνει σε πολύ μεγάλο βαθμό τις καθημερινές αλληλεπιδράσεις των ανθρώπων. Επιπλέον, η γκάμα των θεμάτων του εκτείνεται και σε διάφορες τελετουργίες (όπως η ταφή), σκηνές από δρόμους και την ύπαιθρο αλλά και γυμνά. Ο Μ. Α. Bravo, δεν χρησιμοποιούσε μικρή φωτογραφική μηχανή όπως άλλοι σύγχρονοι φωτογράφοι αλλά μια μεγάλη, μιας και ήθελε να έχει όσο πιο άμεση επαφή γίνεται με το αντικείμενο που φωτογράφιζε. Τού άρεσε να δίνει έμφαση στις λεπτομέρειες και επεδίωκε τις αυθόρμητες φωτογραφίες. Αξίζει να σημειώσουμε ακόμη, πως πάντα έδινε ονόματα στις φωτογραφίες του τα οποία προέρχονταν από την μεξικανική κουλτούρα και τις λαϊκές παραδόσεις της.

Μέχρι και τα τελευταία χρόνια της ζωής του δεν σταμάτησε να φωτογραφίζει.  Οι εκθέσεις που έγιναν αποκλειστικά για εκείνον ήταν πολυάριθμες τόσο σε Αμερική όσο και σε Ευρώπη και οι αναφορές στο όνομά του με τον οποιονδήποτε τρόπο πολυπληθής. Μουσεία φιλοξενούν μονίμως το υλικό του και η αναγνώριση του προσώπου ήταν και είναι ακόμα τεράστια είτε μέσα από βιβλία είτε μέσα από δωρεές και ιδρύματα, υπέρ της φωτογραφίας, στο όνομά του. Ενώ ουκ ολίγα ήταν και τα βραβεία με τα οποία τιμήθηκε μέχρι και τα βαθιά γεράματά του…

Παρόμοια Άρθρα:

• Μεγάλοι Φωτογράφοι – Diane Arbus. Η φωτογράφος του “άσχημου”
• Μεγάλοι Φωτογράφοι – Richard Avedon. Ο φωτογράφος της μόδας
• Μεγάλοι φωτογράφοι – Philippe Halsman. Ο Φωτογράφος των Ιδεών

Πραγματικές φωτογραφίες επικίνδυνων πτώσεων από τον Kerry Skarbakka. Struggle to Right Oneself

Το project “Struggle to Right Oneself” (Πάλη για Αυτοδικαίωση) αποτελείται από μια σειρά φωτογραφικών πορτρέτων από τον καλλιτέχνη Kerry Skarbakka.

Ο ίδιος “συλλαμβάνει” τον εαυτό σε επικίνδυνες στιγμές πτώσεων. Κάποιες από αυτές είναι, μια πτώση από δέντρο, να γλιστρά στη μπανιέρα, στο χείλος ενός μοιραίου άλματος από μια σιδηροδρομική γέφυρα και άλλες παραπλήσιες, επώδυνες και πραγματικές καταστάσεις.

Ο ίδιος δηλώνει ότι βασίζετε σε μια αρχή του φιλόσοφου Μάρτιν Χάιντεγκερ επί της ανθρώπινης ύπαρξης, την οποία περιγράφει ως μια διαδικασία διαρκούς πτώσης, και την ευθύνη του κάθε ατόμου να πιάσει/σώσει τον εαυτό του από την ίδια του την αβεβαιότητα.

Τέλος, θα πρέπει να αναφέρουμε ότι ο Skarbakka χρησιμοποιεί ειδικό εξοπλισμό αναρρίχησης και άλλα μέσα ασφάλειας ώστε να τραβήξει αυτές τις εκπληκτικές φωτογραφίες, χωρίς όμως να είναι ορατές στα πλάνα. Αυτό το κάνει επίτηδες ώστε να διεγείρει ερωτήματα στον θεατή… μπορούμε να πετάξουμε; Πέφτουμε; Τι θα συμβεί όταν προσγειωθούμε; … απολαύστε…

Παρόμοια Άρθρα:

• Τα Σύννεφα του Berndnaut Smilde επιστρέφουν. Σουρεαλισμός χωρίς Photoshop! Video
• Συνέντευξη με τον πολλά υποσχόμενο Φωτογράφο Louis Lander Deacon!
• «Disassembled»: Μια νέα σειρά φωτογραφιών από τον Todd McLellan

Οι ταξιδιωτικές φωτογραφίες του Lukas Kozmus

Σίγουρα είναι δύσκολο να πιστέψει κανείς πως οι φωτογραφίες που ακολουθούν, προέρχονται από τα χέρια του μόλις 23χρονου Lukas Kozmus.

Ο ίδιος άρχισε να συνειδητοποιεί πόσο πολύ του άρεσε η φωτογραφία, μόλις 2 χρόνια πριν και κατά την διάρκεια ενός ταξιδιού του στην Ινδία!

Αμέσως μετά την επιστροφή του, ο Lukas αποφάσισε να αγοράσει μια καλύτερη φωτογραφική μηχανή την οποία χρησιμοποίησε στα επόμενο ταξίδι του με σταθμούς τα Ιμαλάια και την Ινδονησία.

Ας σημειωθεί πως ο Lukas ετοιμάζεται πλέον για το επόμενο ταξίδι του στο Μαρόκο, ενώ η ενασχόλησή του με την φωτογραφία μάλλον μοιάζει να ξεφεύγει πλέον απο τα όρια του χόμπι…

Απολαύστε μερικές από τις φωτογραφίες του στις εικόνες που ακολουθούν:

Μπορείτε να δείτε περισσότερες απο τις φωτογραφίες του εδώ.

Παρόμοια Άρθρα:

• Οι Μεγάλοι Νικητές του Διαγωνισμού Φωτογραφίας του National Geographic για το 2012
• Μεγάλοι Φωτογράφοι – Vivian Maier. Η Φωτογράφος του Δρόμου
• Τα Σύννεφα του Berndnaut Smilde επιστρέφουν. Σουρεαλισμός χωρίς Photoshop! Video

Μεγάλοι φωτογράφοι – Philippe Halsman. Ο Φωτογράφος των Ιδεών

Philippe Halsman (1906 – 1979)

Γεννήθηκε στην Ρίγα της Λετονίας τον Μάιο του 1906 και σπούδασε ηλεκτρολόγος μηχανικός. Στα 13 του χρόνια είχε την πρώτη του επαφή με την φωτογραφία. Γνωστός για την οξύτητα και την στενή περικοπή των φωτογραφιών του, σε αντίθεση με τη συνηθισμένη για την εποχή “απαλή εστίαση”. Αυτό που τον έκανε διάσημο ήταν τα πορτραίτα διάσημων ανθρώπων (από ηθοποιούς μέχρι πολιτικούς) της εποχής του καθώς και οι λεγόμενες jump pictures. Να σημειώσουμε πως έχει χαρακτηρισθεί από πολλούς σουρεαλιστής.

Το 1932, περίπου, μετακομίζει στο Παρίσι και φτιάχνει το δικό του φωτογραφικό στούντιο. Συνεργάζεται με το περιοδικό Vogue αλλά και με άλλα περιοδικά μόδας. Μετά από τέσσερα σχεδόν χρόνια δουλειάς, χαρακτηρίζεται ως ένας από τους καλύτερους φωτογράφους πορτρέτων στη Γαλλία. Ο Halsman χρησιμοποιεί για τις φωτογραφίες του έναν διπλό φακό reflex, τον οποίο έχει σχεδιάσει μόνος του.

Το 1940 η εισβολή του Χίτλερ στο Παρίσι τον αναγκάζει να εγκατασταθεί στην Νέα Υόρκη. Ο Halsman, αντιμετώπισε ορισμένες δυσκολίες για το ταξίδι αυτό καθώς δεν είχε γαλλική υπηκοότητα. Παρ’όλα αυτά, μετά την μεσολάβηση του Albert Einstein καταφέρνει να φτάσει στην Νέα Υόρκη, με μοναδική αποσκευή μια φωτογραφική μηχανή.

Ένα χρόνο μετά, το 1941, έρχεται η συνεργασία του με τον Salvador Dali που είχε ως αποτέλεσμα την δημιουργία ενός νέου φωτογραφικού ρεύματος : “photographs of ideas”. Προϊόν της συνεργασίας αυτής είναι πορτραίτα του Dali στα οποία κυριαρχεί το μουστάκι του καθώς επίσης και άλλες εξαιρετικές φωτογραφίες που έμελλαν να αφήσουν ιστορία.

Μετά από δύο χρόνια παραμονής στη Νέα Υόρκη, η καριέρα του ως φωτογράφος εκτοξεύεται στα ύψη. Η αρχή της τριαντάχρονης συνεργασίας του με το περιοδικό Life ξεκινάει και τα 101 εξώφυλλα του διαδέχονται το ένα το άλλο. Εξέχουσα σημασία για την καριέρα του είχε η συνεργασία του με το μοντέλο Connie Ford. Το νεαρό μοντέλο συνεργάστηκε με τον Halsman και φωτογραφήθηκε με φόντο την αμερικανική σημαία. Αυτές τις φωτογραφίες  χρησιμοποίησε η εταιρεία καλλυντικών Elizabeth Arolen προκειμένου να προωθήσει το κραγιόν Victory Red.

Το 1945 ανακηρύσσεται πρώτος πρόεδρος της American Society of Magazine Photographs.

Την δεκαετία του 1950, κατά την διάρκεια μιας φωτογράφησης με κωμικούς από το κανάλι NBC, συλλαμβάνει την ιδέα των jump pictures. Για χάρη του Halsman, “πήδηξαν” πάρα πολλές διασημότητες της εποχής του, από τον Richard Nixon μέχρι τον δούκα και τη δούκισσα του Windsor. Ο Halsman πίστευε πως κάθε άνθρωπος φοράει μια μάσκα κάτω από την οποία κρύβεται ο πραγματικός του εαυτός. Θεωρούσε ακόμη, πως όταν ζητάς από έναν άνθρωπο να κάνει ένα άλμα, η προσοχή του επικεντρώνεται στο άλμα και όχι στην φωτογραφία, με αποτέλεσμα η μάσκα να πέφτει και να εμφανίζεται, έστω και στιγμιαία  το πραγματικό του πρόσωπο. Το ρίξιμο αυτού του προσωπείου έγινε ο στόχος της ζωής – δουλειάς του Halsman.

Το 1958,πλέον, κατατάσσεται ανάμεσα στους δέκα καλύτερους φωτογράφους.

Μεταξύ 1971 και 1976 διδάσκει ένα σεμινάριο στο New school με τίτλο “Psychological Portraiture” και το 1979 πεθαίνει στη Νέα Υόρκη.

Τέλος, θα μπορούσαμε να πούμε πως στις φωτογραφίες του εντυπώνεται πλήρως η ευημερούσα αμερικανική κοινωνία στα μέσα του εικοστού αιώνα. Το έργο του ξεχειλίζει από γέλιο, κέφι, αισιοδοξία,έντονα συναισθήματα και μερικές φορές από μπόλικο σουρεαλισμό !

Παρόμοια Άρθρα:

• Μεγάλοι Φωτογράφοι – W. Eugene Smith , Ο Ανήσυχος Φωτογράφος
• Θεϊκές μορφές “μετενσαρκώνονται” ως Δέντρα στη Καμπότζη! Clement Brient
• Οι Χάρτινοι Ήρωες του David Reeves – Φωτογραφία

Μεγάλοι Φωτογράφοι – W. Eugene Smith , Ο Ανήσυχος Φωτογράφος

W. Eugene Smith (1918-1978)

Γεννήθηκε στη Wichita του Kansas το 1918.

Έγινε ιδιαίτερα γνωστός από τις φωτογραφίες που τράβηξε στον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο. Ανήσυχο πνεύμα, με αδιαμφισβήτητα μεγάλο ταλέντο, ένας φωτορεπόρτερ αφοσιωμένος πλήρως στη δουλειά του. Στόχος του ήταν η ακεραιότητα των φωτογραφιών του, γεγονός που πήγαζε από το πάθος που είχε για την αλήθεια και η οποία ήθελε πάντα να φαίνεται στα έργα του. Ανιδιοτελής και παγκοσμίου φήμης, ουκ ολίγες φορές είχε γίνει πονοκέφαλος για τους αρχισυντάκτες διάφορων περιοδικών μιας και δεν επέτρεπε καμία αλλαγή πάνω στη δουλειά του προκειμένου αυτή να είναι συμβατή με την πολιτική του εκάστοτε περιοδικού. Η συμβολή του στην ιστορία της φωτογραφίας ήταν τεράστια.

Σε ηλικία δεκατεσσάρων ετών είχε την πρώτη του επαφή με την φωτογραφία και από τα μαθητικά του ακόμα χρόνια δούλευε ως φωτογράφος για τοπικές εφημερίδες. Αργότερα το υλικό εκείνης της περιόδου καταστράφηκε από τον ίδιο εξηγώντας πλήρως τον λόγο : “I had an intuitive sense of timing, an impossibly poor technique, and excitement to the fact of the event rather than of interpretive insight. Although I often was deeply moved, I did not have the power to communicate it”.

Το 1936 γράφτηκε στο Notre Dame University, όπου και λαμβάνει μια υποτροφία (η οποία δημιουργήθηκε αποκλειστικά για εκείνον) μιας και οι φωτογραφίες του καταφέρνουν να εντυπωσιάσουν τους πάντες ! Ωστόσο, ένα χρόνο μετά εγκαταλείπει το πανεπιστήμιο και σύντομα ξεκινά να δουλεύει για λογαριασμό της Newsweek. Ένα χρόνο αργότερα απολύεται διότι χρησιμοποιούσε πιο μικρές κάμερες από αυτές που του επιτρεπόταν. Στην πορεία της καριέρας του δούλεψε βέβαια με όλων των τύπων κάμερες αλλά η προτίμηση του ήταν στις 35nm. Μάλιστα, συχνά μπορεί να είχε 6 ή 7 περασμένες στο λαιμό του και άλλη μια στο χέρι του! Σύμφωνα με τον Smith, οι μικρότερες κάμερες του έδιναν περισσότερη ελευθερία. Στη συνέχεια κάνει τις πρώτες του δουλειές για τα Life, Colliers, American, The New York Times αλλά και σε άλλες εκδόσεις.

Το 1939 υπογράφει συμβόλαιο με το Life και έρχεται σε επαφή με τον κόσμο της jazz, όπου και τον εμπνέει για ακόμα περισσότερες φωτογραφίες. Δύο χρόνια μετά θα παραιτηθεί μιας και νιώθει να βρίσκεται αν μέσω μιας βαρετής καθημερινότητας, ανυπόφορη για τα δικά του δεδομένα.

Το 1942 ξεκινά την δουλειά του ως πολεμικός ανταποκριτής. Ο Smith εκμεταλλευόταν κάθε ευκαιρία προκειμένου να πάρει την καλύτερη δυνατή φωτογραφία. Αυτή είναι και η αιτία του τραυματισμού του από κομμάτι κελύφους μιας βόμβας κατά την διάρκεια μιας μάχης. Τα δύο χρόνια νοσηλείας και ανάρρωσης στέρησαν τόσο από το κοινό όσο και από τον ίδιο τις φωτογραφίες του. Ωστόσο το comeback του ήταν αρκετά δυναμικό, με την φωτογραφία “A walk to paradise“, όπου απαθανάτισε τα παιδιά του κατά την διάρκεια ενός περιπάτου στο δάσος. Να σημειώσουμε πως ήταν αρκετά οδυνηρό για τον Smith να κρατά ξανά φωτογραφική μηχανή στα χέρια του.

Μεταξύ 1947 – 1954 , τελειοποιεί τα “φωτο – δοκίμια” και επαναπροσδιορίζεται ο όρος φωτορεπορτάζ. Η κυριαρχία του πλέον στο χώρο καθιερώνεται. Μερικά από τα πιο σημαντικά του έργα είναι τα : Country Doctor, Hard Ties On Broadway, Spanish Village, Southern Midwife και  Man Of Mercy. Ενδιάμεσα, το 1950 καλύπτει και τις εκλογές στο Ηνωμένο Βασίλειο.

Το 1955 παραιτείται και πάλι από το Life, αυτή τη φορά ο λόγος είναι η διαφωνία για τον χειρισμό του δοκιμίου  Schweitzer. Τα επόμενα δύο χρόνια, παράγει ίσως το πιο σημαντικό φωτο-δοκίμιο της καριέρας του, αυτό για την πόλη του  Pittsburgh. Ωστόσο, μιας και άνεργος πια, τα έργα του ήταν αυτοχρηματοδοτούμενα με αποτέλεσμα να τον οδηγήσουν σε χρέη. Την περίοδο 1956-1957 όμως, λαμβάνει μια υποτροφία – ανάσα για τα οικονομικά του.

Συνεχίζοντας την ανοδική του πορεία, το 1958-1959 λαμβάνει ακόμα μια υποτροφία και ξεκίνα να δουλεύει πάνω σε κάτι καινούργιο. Φωτογραφίζει την Νέα Υόρκη από το παράθυρο του! Ορισμένες συλλογές εκδόθηκαν από το Life με τίτλο Drama Beneath a Window.

Ο W. Eugene Smith, δίδαξε, στο New School for Social Research της Νέας Υόρκης το μάθημα “Photography Made Difficult” και διατέλεσε πρόεδρος της αμερικάνικης ένωσης φωτογράφων για περιοδικά. Πέθανε το 1978 αλλά ζει ακόμα μέσα από την κληρονομιά του “W. Eugene Smith Fund“, που έχει ως στόχο την προβολή της “ανθρωπιστικής φωτογραφίας“.

Απολαύστε το έργο του

Παρόμοια Άρθρα:

• Οι Καλύτερες Φωτογραφίες του 2012 από το National Geographic Traveler!
• Πραγματικά Σύννεφα μέσα σε αίθουσες! Σουρεαλισμός χωρίς επεξεργασία Photoshop!
• Εκπληκτικές φωτογραφίες για τον διαγωνισμό του National Geographic 2012

Έργα Τέχνης από τον Eddy Stevens! Πίνακες Ζωγραφικής βγαλμένοι από τα Όνειρα

Ο Eddy Stevens γεννήθηκε στην πόλη Brasschaat του Βελγίου το 1965 και είναι απόφοιτος της Σχολής Καλών Τεχνών του St. Niklaas.

Από όταν ήταν μικρό παιδί, έτρεφε δυνατά συναισθήματα για την τέχνη, καταφέρνοντας να πραγματοποιήσει την πρώτη του έκθεση στην ηλικία των μόλις 16 χρονών. Έχοντας μια ανοδική καλλιτεχνική πορεία, ο Stevens, “δημιούργησε” ένα διαφορετικό  κόσμο μέσα από τους πίνακες του.

Ο φωτορεαλισμός και ο σουρεαλισμός ενώνονται πάνω στον καμβά με ένα ξεχωριστό συναισθηματισμό, έχοντας ως αποτέλεσμα ,έργα τέχνης βγαλμένα από τα όνειρα… απολαύστε…

Παρόμοια Άρθρα:

• Σουρεαλιστικά και αφηρημένα έργα Τέχνης από το ζωγράφο Dan Voinea!
• Οι Εκπληκτικές Ελαιογραφίες του Harding Meyer
• Οι Ζωντανοί Πίνακες του JKB Fletcher! Φωτορεαλισμός!

Σουρεαλιστικές τοιχογραφίες από τον Ουκρανό street artist Alexey Kislow – Street Art

Ο Alexey Kislow είναι ένας street artist (“καλλιτέχνης του δρόμου”) από την πόλη Sevastopol της Ουκρανίας. Ο ίδιος αρκετά επηρεασμένος από τον σουρεαλισμό, δημιουργεί στις τοιχογραφίες του εικόνες γεμάτες φαντασία που μοιάζουν να βγήκαν από όνειρο!

Δείτε μερικά από τα έργα του αλλά και τον ίδιο τον καλλιτέχνη εν δράση στο βίντεο που ακολουθεί:

Παρόμοια Άρθρα:

• Εκπληκτικά Έργα Stencil / Street Art από τον Γάλλο Cristian Guemy – C215
• “Διαφορετικά” Έργα Τέχνης από τον Street Artist Banksy!
• Η Αρχή, η Εξέλιξη και το Τέλος της Ζωής Σύμφωνα με τον Εκπληκτικό BLU!